Zbigniew Herbert – patron III LO

Urodził się 29 października 1924r. we Lwowie. Tu spędził dzieciństwo i rozpoczął naukę, a gdy wybuchła wojna kontynuował ją na tajnych kompletach gimnazjalnych i wówczas uzyskał świadectwo dojrzałości. Ukończył szkołę podchorążych, walczył jako żołnierz lwowskiej AK. Rozpoczął studia (konspiracyjne) na kierunku filologia polska na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Przerwał je, gdy do Lwowa wkroczyła Armia Czerwona. Przeniósł się do Krakowa i tam rozpoczął studia malarskie w ASP. Oprócz tego pracował zarobkowo. Po wojnie Herbert kontynuował studia w Toruniu i Warszawie. Uzyskał dyplomy trzech wyższych uczelni: Wydziału Prawa Uniwersytetu Kopernika, Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Ekonomii w Akademii Handlowej. Od 1950 roku mieszkał w Warszawie, jednocześnie pracując w różnych zawodach, np. projektant urządzeń sanitarnych, ekspedient w sklepie, chronometrażysta.

 Twórczość rozpoczął wcześnie, w latach 40-tych, czyli w czasach stalinowskich. Pisał wtedy głównie dla siebie (“do szuflady”). Drukiem utwory ukazały się po raz pierwszy w czasopismach w 1950 roku. Prawdziwy debiut poety nastąpił podczas “odwilży październikowej” (1956), kiedy to ukazał się tom Struna światła, bardzo dobrze przyjęty przez krytykę.  Pod koniec lat 60-tych i w latach 70-tych podróżował po krajach Europy Zachodniej (Francja, Grecja, Włochy). Wyjechał też do USA, gdzie w latach 70-71 był wykładowcą literatury europejskiej na University of California w Los Angeles. Zaproszono go także na uczelnię do Berlina Zachodniego.

 W roku 1968 ożenił się z Katarzyną Dzieduszycką. W połowie lat 70-tych, po podpisaniu tzw. Memoriału 59 (listu protestacyjnego) przeciwko planowanym zmianom w konstytucji PRL, został obłożony całkowitym zakazem druku w Polsce. Utwory Herberta, takie jak Przesłanie pana Cogito czy wydany w 1984 roku na emigracji tom Raport z oblężonego Miasta, stały się niemal Biblią dla rodzącej się, a potem podziemnej Solidarności.

 W roku 1986 wyjechał do Francji i tu w Paryżu mieszkał. Ostatnie lata swego życia (od 1992) spędził w Warszawie. Poeta wszedł w skład redakcji wydawanego w drugim obiegu pisma Zapis. W ostatnich latach życia związany był z takimi czasopismami jak Zeszyty Literackie, gdzie drukiem ukazywały się jego utwory i wypowiedzi. Zbigniew Herbert odszedł 28.07. 1998 roku, nad ranem, w czasie burzy.

Twórczość poety (m.in.)

Tomiki poetyckie:
Struna światła 1956
Hermes, pies i gwiazda 1957
Studium przedmiotu 1961
Napis 1969
Pan Cogito 1974
Raport z oblężonego Miasta 1983
Elegia na odejście 1990
Rovigo 1992
Epilog burzy 1998

Zbiory esejów:
Barbarzyńca w ogrodzie 1962
Martwa natura z wędzidłem 1993

Dramaty:
Jaskinia filozofów 1956
Drugi pokój 1958
Rekonstrukcja poety 1960
Lalek. Sztuka na głosy 1961

Laureat wielu nagród literackich, m.in.

Internationaler Nikolaus Lenau Preis (Austria) – 1965
Nagroda im. Gotfrieda Herdera (Austria) – 1973
Międzynarodowa Nagroda Pisarska Walijskiej Rady Sztuki – 1984
Nagroda im. Brunona Schulza amerykańskiego PEN Clubu -1988
Nagroda miesięcznika “Literatura” – 1992
Kilkakrotne nominacje do Nagrody Nobla

Zbigniew Herbert został ogłoszony Patronem III Liceum Ogólnokształcącego podczas uroczystości 7 kwietnia 2001 roku. W rocznicę tego wydarzenia 7 kwietnia corocznie odbywa się finał organizowanego przez III LO Wojewódzkiego Konkursu Poezji Zbigniewa Herberta. Społeczność szkolna świętuje również Dzień Patrona, który odbywa się w dniu urodzin Poety – 29 października.